چه کسی جواب این گوسفند‌های بیچاره را می‌دهد؟
به گزارش بورس‌نیوز، همان‌گونه که در گزارش چهارشنبه‌های داغ هفته گذشته عنوان شد، متأسفانه در سال‌های پیش، چند طرح تولیدی پتروشیمی در استان فارس تعریف شد که پس از گذشت بیش از ۱۶ سال، همچنان بلاتکلیف و در قالب چند تکه بیابان باقی مانده اند.
طرح‌هایی که نه می‌توان مبنای عقلانی و علمی برای احداث آن‌ها یافت و نه می‌توان عدم تعطیلی و مختومه اعلام‌کردن آن‌ها را درک کرد. شوربختانه، بخشی از سرمایه موردنیاز بسیاری از این طرح‌های غیرکارشناسی که هیچ یک از شاخص‌های زیست‌محیطی و سرمایه‌گذاری در آن‌ها دیده نشده بود، از طریق بازار سرمایه و از جیب سهامداران خرد همیشه در صحنه تهیه گردیده است.
در هفته گذشته به بررسی بیابان‌های تحت مالکیت شرکت‌های پتروشیمی فسا، جهرم و داراب پرداختیم و در این هفته قصد داریم تا با معرفی پتروشیمی‌های کازرون و ممسنی، برخی از دلایل قیمت‌های عجیب سهام و ارزش بازار موهوم این شرکت‌ها را بررسی نماییم.
همان‌گونه که در گزارش پیش اشاره شد، در راستای دور افتخار دکتر احمدی‌نژاد در اقصی‌نقاط کشور، قرار بر تأسیس ۸ واحد پتروشیمی در استان فارس آنهم در بی آب‌ترین و خشک‌ترین شهر‌های این استان، شد.
پتروشیمی کازرون:
همان‌گونه که احتمالاً حدس زده‌اید، این طرح نیز همچون مابقی طرح‌های معرفی شده در استان فارس، نه قابلیت اجرایی‌شدن دارد و نه هیچ منطقی برای اجرا و احداث آن!
علی‌رغم درصد پیشرفت قابل‌توجه و تحسین‌برانگیز ۳ درصدی در مدت زمان ۱۶ سال، هیچ امیدی به سرمایه گذاری و شروع مجدد عملیات ساخت در این شرکت وجود ندارد.
از مدیریت داهیانه و اقدامات منحصربه‌فرد مدیران این شرکت در خصوص ایجاد فضای سبز و استخدام باغبان برای زنده نگه‌داشتن بخشی از زمین پروژه که بگذریم، به‌راحتی می‌توان توانایی بالای این دوستان در تأمین نقدینگی را در صورت‌های مالی شرکت مشاهده کرد.
نمایی از اقدامات منحصربه‌فرد ایجاد فضای سبز در پتروشیمی کازرون
بنا بر صورت‌های مالی حسابرسی شده ۶ماهه پتروشیمی کازرون، مدیران این شرکت به دلیل تأمین نقدینگی خود ناچار به انتقال تمام سپرده‌های شرکت به‌حساب جاری شدند. البته، تصور نکنید که منظور از سپرده‌های شرکت، رقم‌هایی در حدود چند صد و یا چند ده میلیارد تومان باشد.
چراکه مجموع کل سپرده‌های شرکت وزین پتروشیمی کازرون در انتهای شهریورماه سال جاری در حدود ۵۴۵ میلیون تومان بوده است.
همان‌گونه که در تصاویر فوق دیده می‌شود، این شرکت عملاً به حال خود رها شده است و سهامداران عمده این شرکت، حتی پول‌توجیبی مدیران این شرکت را هم پرداخت نمی‌نماید.
بااین‌وجود در روز‌ها و ماه‌های اخیر شاهد رشد قابل‌توجه ارزش شرکت به بیش از ۲۱۰۰ میلیارد تومان بودیم. راستی مگر بیابان را در بازار سرمایه کشور، متری چند حساب می‌کنند؟ شما باورتان می‌شود شرکتی که حتی ۵۰۰ میلیون تومان وجه نقد هم در حساب هایش نیست، ارزشی بیش از ۲۱۰۰ میلیارد تومان داشته باشد؟
البته موضوع به این سادگی نیست و بسیاری از سهامداران این شرکت معتقدند که ارزش شرکت‌های پتروشیمی کازرون و ممسنی مربوط به سهم این دو شرکت از شرکت پتروشیمی گچساران است که این موضوع را هم بررسی خواهیم کرد.
پتروشیمی ممسنی:
برخلاف شرکت پتروشیمی کازرون که حتی عکس‌هایی از قربانی‌کردن گوسفند را در گالری و تاریخچه وب‌سایت این شرکت قرار داده بود، متأسفانه تنها عکس‌های مربوط به پتروشیمی ممسنی و میزان پیشرفت فیزیکی این طرح، عکس‌هایی در خصوص معرفی زیبایی‌های ممسنی است که این موضوع در نوع خود قابل‌توجه است.
با احترام کامل نسبت به هم‌وطن شریفی که در عکس حضور دارند (باور کنید نقشی که این دوستان در اقتصاد دارند بسیار پررنگ‌تر از نقش نگارندگان و بسیاری از مدیران شاغل در فضای اقتصادی کشور است)، چرا مسئولین این شرکت پس از گذشت ۱۶ سال، چند تصویر از شرایط پروژه و مکان آن در وبسایتشان منتشر نمی‌کنند تا همگی با دستاورد‌های این عزیزان بیشتر آشنا شوند؟
البته هنرنمایی‌های مدیران این شرکت محدود به عکس‌های ناموجود پروژه نمی‌شود و شما در وب‌سایت این شرکت بیش از ۲۱۰۰ میلیارد تومانی، می‌توانید سخنانی را هم از مدیر عامل با عکسی واضح از ایشان بخوانید.
اصلاً با مدیران وقت صنعت پتروشیمی کشور، وزیر نفت و رئیس‌جمهوری که مجوز ساخت چنین واحدی را صادر کرده، کاری نداریم. با مدیران شرکت و مدیران سازمان بورس و شرکت فرابورس هم بابت فروش سهام این شرکت‌ها به مردم همیشه در صحنه هم مشکلی نداریم.
اما به‌راستی، سهام‌دارانی که این روز‌ها مشغول خرید سهام شرکتی ۲.۱۰۰ میلیارد تومانی در روزهایی در صف خرید هستند با دیدن چنین سایتی از شرکت، کمی تردید به خود راه نمی‌دهند؟
یعنی سایت شرکتی ۲.۱۰۰ میلیارد تومانی در این مملکت، این شکلی است؟ البته در ایران همه چیز ممکن است.
دیدن صورت‌های مالی و گزارش فعالیت هیئت‌مدیره این شرکت نیز خالی‌ازلطف نیست.
فارغ‌التحصیل حقوقی که قرار است برایمان شرکت پتروشیمی تأسیس کند!
در ادامه رخداد‌های همیشگی و شایسته‌سالاری‌های مردمی در کشور و صنایع، دیدن فارغ‌التحصیل رشته حقوق در سمت مدیرعاملی طرح بزرگ ۳۰۰ هزار تنی پلی اتیلن، خالی از لطف نیست. به راستی فارغ التحصیلان بیکار در رشته‌های شیمی و مهندسی شیمی کم داریم که یک فارغ التحصیل حقوق را مدیر عامل مجتمع پتروشیمی می‌کنید؟
مطالعه روش‌های تأمین مالی از مهم‌ترین برنامه‌های آتی مدیران شرکت!
از دیگر فاجعه‌های مکتوب در گزارش فعالیت‌های هیئت‌مدیره این شرکت می‌توان به مطالعه روش‌های تأمین مالی به‌عنوان برنامه‌های آتی شرکت اشاره داشت. واقعاً بهتر نبود دوستان پیش از قبول مسئولیت به‌عنوان مدیران پتروشیمی ممسنی، کمی مطالعه در خصوص روش‌های تأمین مالی داشتند و یا بهتر نبود چند شخص که مطالعاتی حتی سطحی در خصوص علوم سرمایه‌گذاری داشتند به سمت مدیران اجرایی و اعضای هیئت‌مدیره شرکت منتسب می‌کردند.
باور کنید اگر با دیدن این‌همه مطالب عجیب در این کشور، اگر دچار فلج مغزی نشویم بسیار خوش‌شانس بوده‌ایم.
پیگیری تأمین آب بیابان‌های پروژه پس از ۱۶ سال!
باورتان می‌شود، ۱۶ سال از افتتاح و کلنگ زنی یک طرح می‌گذرد، ولی پیگیری آب مورد نیاز پروژه از برنامه‌های آتی مدیران شرکت باشد؟
ارائه گزارش‌های درخواستی به سازمان بورس از اصلی‌ترین برنامه‌های آتی شرکت!
به نظر نگارندگان که ارائه گزارش‌های درخواستی به سازمان بورس از مهم‌ترین وظایف تیم مدیریتی بین‌المللی این شرکت است که جا دارد در اینجا به نیابت از تمامی مدیران و نخبگان شرکت فرابورس و سازمان بورس از این عزیزان بابت انتشار صورت‌های مالی شرکتی فعال در بازار سرمایه تشکر کنم. (موارد بسیار زیادی از شرکت‌های فعال در بازار پایه فرابورس را می‌توان نام برد که حتی زحمت انتشار صورت‌های مالی و گزارش‌ها را هم به خود نمی‌دهند)
البته شرایط پتروشیمی ممسنی با ارزشی بیش از ۲.۱۷۰ میلیارد تومان به مراتب بهتر از پتروشیمی کازرون می‌باشد به طوریکه وجه نقد در دسترس این شرکت در حدود ۴۰۰ میلیون تومان و درصد پیشرفت فیزیکی این طرح ۶ درصد (آنهم پس از ۱۶ سال) است.
و، اما داستان پتروشیمی گچساران و حباب قیمتی سهام شرکت‌های پتروشیمی کازرون و ممسنی:
از نظر سهامداران شرکت‌های پتروشیمی کازرون و ممسنی، اصلی‌ترین دلیل رشد حباب گونه و عجیب قیمت و ارزش سهام این شرکت‌ها، سهم آن‌ها از سهام شرکت پتروشیمی گچساران است.
پتروشیمی گچساران:
پتروشیمی گچساران در ۱۳۸۴ جهت تولید اتیلن اکساید و اتیلن گلایکول به ثبت رسید و به دلیل نزدیکی به پالایشگاه بید بلند ۲، قرار شد این طرح با تولید ۱ میلیون تن اتیلن با مصرف ۱.۲۵ میلیون تن اتان به اجرا درآید.
این شرکت تا سال ۱۳۹۷ با سرمایه ۴۹۰ میلیارد تومانی با سهامداری پتروشیمی‌های بروجن، ممسنی، کازرون و دهدشت (هر کدام حدودا ۲۲ درصد) به عنوان زیر مجموعه‌های پترول و ۱۰ درصد پترول، عملیات احداث را ادامه می‌داد که با انتقال مالکیت ۱۰ درصدی پترول به هلدینگ خلیج فارس و خرید بلوک پترول توسط این هلدینگ، کلیه تصمیمات و خط مشی اصلی شرکت به خلیج فارس سپرده شد.
در سال‌های گذشته به‌واسطه هزینه‌های بالای صورت‌گرفته توسط هلدینگ خلیج‌فارس و تسهیلات ارزی اخذ شده، میزان پیشرفت این پروژه به بیش از ۹۴ درصد رسیده است.
سهامداران این پتروشیمی‌ها امیدوار نباشند، احتمالاً خبری از مالکیت در پتروشیمی گچساران نیست؟
سؤالی که پیش می‌آید این است که چگونه ممکن است شرکت‌هایی، تنها با پرداخت حدود ۱۰۰ میلیارد تومان ناچیز، مالک بیش از ۲۰ درصد از سهام شرکتی با بیش از ۳۰ تا ۴۰ هزار میلیارد تومان دارایی شوند؟ چگونه ممکن است شرکت‌های پتروشیمی کازرون و ممسنی که حتی پولی برای برطرف کردن ناچیز‌ترین هزینه‌های خود ندارند، هر کدام مالک بیش از ۲۰ درصد از سهام پتروشیمی گچساران با دارایی مشهود بیش از ۲۷.۰۰۰ میلیارد تومان باشند؟
شاید پاسخ به این سؤالات، هلدینگ خلیج‌فارس و بانک صادرات را نیز مجاب کرد تا با افزایش سرمایه‌ای جنجالی از محل مطالبات و آورده نقدی (به ادعای چهار شرکت پتروشیمی کازرون، ممسنی، دهدشت و بروجن)، سهم این شرکت‌ها را به ۱۰ درصد از سهام پتروشیمی گچساران تقلیل دهد.
ماجرا ازاین‌قرار بود که در سال ۱۳۹۹، با تایید هیات مدیره پتروشیمی گچساران، افزایش سرمایه‌ای از ۴۹۰ میلیارد تومان به ۵.۲۰۰ میلیارد تومان از محل مطالبات و آورده نقدی طی دو سال در اختیار هیات مدیره، مصوب گردید.
در تاریخ ۱۳۹۹/۱۲/۳۰، سرمایه شرکت از ۴۹۰ میلیارد تومان به ۱.۰۱۵ میلیارد تومان از محل آورده نقدی ۱۰۵ میلیارد تومانی گروه مالی سپهر صادرات و ۴۱۸ میلیارد تومانی از محل مطالبات هلدینگ خلیج فارس، افزایش یافت.
اما این افزایش سرمایه منجر به شکایت شرکت‌های پتروشیمی دهدشت، کازرون و ممسنی بابت خیانت‌درامانت و طرح دعوی علیه هلدینگ خلیج‌فارس، پترول و اعضای هیئت‌مدیره این شرکت‌ها به دلیل عدم مشارکت این شرکت‌ها در افزایش سرمایه گچساران و کاهش ۱۰ درصدی سهم هر یک از آن‌ها گردید.
پس از ماه‌ها و سال‌ها کشمکش و ارجاع این پرونده در محاکم عمومی و کارشناسان سه‌نفره، رأی دادگاه در خصوص ابطال افزایش سرمایه فوق راه به جایی نبرد و در تاریخ ۱۴۰۲/۰۱/۲۶ منع تعقیب و عدم صلاحیت پرونده فوق تصویب گردید.
استدلال هلدینگ خلیج‌فارس و دادگاه، بسیار ساده بود. نمی‌توان شرکت‌هایی کوچک را به‌واسطه پرداخت ۱۰۰ میلیارد تومان سرمایه اولیه، سهامدار ۲۰ درصدی از پروژه‌ای ۳۰ تا ۴۰ هزار میلیارد تومانی دانست.
این شرکت‌ها به دلیل عدم هزینه در این پروژه، مطالباتی از شرکت نداشتند. از طرفی پولی هم برای شرکت در افزایش سرمایه نقدی پتروشیمی گچساران ندارند (سهامداران عمده این شرکت‌ها پترول است و سهامدار عمده پترول هم هلدینگ خلیج‌فارس است)، بنابراین نه‌تنها سهم این شرکت‌ها به ۱۰ درصد کاهش می‌یابد؛ بلکه در ماه‌ها و سال‌های آتی سهم این شرکت‌ها به کمتر از ۱ تا ۲ درصد هم کاهش خواهد یافت.
بله درست متوجه شدید، اگر قرار باشد سهم این شرکت‌ها در پتروشیمی گچساران کم نشود، می‌بایست آورده نقدی داشته باشند. یعنی پتروشیمی کازرون و ممسنی می‌بایست طرحی برای افزایش سرمایه از محل آورده نقدی، جهت شرکت در افزایش سرمایه‌های احتمالی پتروشیمی گچساران، به سهام‌دارانشان ارائه دهند.
اما سهامدار عمده این شرکت‌ها پترول است و سهامدار عمده پترول نیز هلدینگ خلیج‌فارس است.
یعنی شرکت‌های پتروشیمی کازرون و ممسنی قرار است به طور غیرمستقیم از هلدینگ خلیج‌فارس پول بگیرید تا سهام پتروشیمی گچساران را از چنگ هلدینگ خلیج‌فارس با بیش از ۱۰.۰۰۰ میلیارد تومان هزینه کرد مستقیم، در بیاورند.
منطق انجام این کار، چیزی شبیه به منطق تبدیل‌کردن آب دریا به دوغ آنهم با چند سطل ماست است.
حباب‌هایی که سرمایه سهامداران را نابود می‌کند
همان‌گونه که اشاره شد، سهامداران پتروشیمی کازرون و ممسنی خاطرجمع باشند باتوجه‌به مطالبات بیش از ۱۰.۵۰۰ میلیارد تومانی هلدینگ خلیج فارس از شرکت پتروشیمی گچساران، در افزایش سرمایه‌های آتی شرکت از محل مطالبات و آورده نقدی، سهم پتروشیمی‌های کازرون و ممسنی در گچساران به صفر میل می‌کند.
سخن آخر:
همان‌گونه که در هفته گذشته نیز اشاره شد، وجود شرکت‌ها و طرح‌هایی کاغذی در بازار سرمایه کشور، منجر به خدشه‌دار شدن اعتماد به بازار سرمایه در بلندمدت خواهد گردید.
به نظر می‌رسد در خصوص شرکت‌های پتروشیمی ممسنی و کازرون، راهکار ساده است:
۱- لزوم شفاف‌سازی هلدینگ خلیج‌فارس در خصوص نحوه تسویه‌حساب با پتروشیمی گچساران و جایگاه سهامداران فعلی این شرکت
۲- بازخرید سهام فروخته شده به مردم و تعطیلی طرح‌ها و نماد‌های این شرکت‌ها در بازار سرمایه
آیا کسی از سهامداران می‌داند چرا سهام این شرکت‌ها را در صف خرید و در چنین قیمت‌هایی خریداری می‌کند؟
بورس‌نیوز، رسانه تخصصی بازارسرمایه در راستای شفافیت هرچه بیشتر و روشن‌شدن مسیر سرمایه‌گذاری سهامداران، آمادگی درج پاسخ افراد و نهادهای ذکر شده در مطلب را دارد.
خواهشاً درباره سهام ونور ( موسسه نور) که ده سال از پذیرش نویسی میگذره هم مطلب بنویسید حالا هم که کلا پولمون رو بالا کشیدند